Wat is het juiste medicijn om het tekort van 7,6 mln binnen de jeugdzorg en de WMO op te lossen?

Haarlemmermeer wordt geconfronteerd met een financieel tekort (ruim 7,5 mln) op de jeugdzorg en de WMO. Een gevolg van een ontwikkeling die we in alle gemeentes zien. Afgelopen donderdag bespraken we in de raad de mogelijke oplossingen die het college voorstelt. De Haarlemmermeerse VVD was niet tevreden met de voorstellen van het college en heeft aangedrongen op: - een betere diagnose - een beter medicijn - terug naar de basis

Raadslid Erik Boscher van de VVD heeft zich al jaren, sinds de overheveling van de taken van het Rijk naar de gemeente, vastgebeten in "het sociaal domein". Afgelopen periode heeft hij meermalen het college opgeroepen om meer grip te krijgen op de kosten van de zorg in Haarlemmermeer. Bovendien geven de oplopende kosten en de oplopende zorgvraag aanleiding om ook nog eens kritisch te kijken naar "het Haarlemmermeers model". Wij hebben er in Haarlemmermeer voor gekozen om veel geld uit te geven aan een brede sociale basis (dorpshuizen, veel laagdrempelige activiteiten voor alle leeftijdsgroepen) om zo de vraag naar zware zorg te voorkomen. Dat blijkt niet zo uit te pakken. Aanleiding dus om daar nog eens kritisch naar te kijken wat de VVD betreft. Tot nu toe kreeg Erik weinig bijval in de raad, maar dat is sinds afgelopen donderdag veranderd.

Nu het financiĆ«le tekort zo groot is, kan dit niet meer worden genegeerd. De Haarlemmermeerse VVD heeft daarom aangedrongen op: 
  • Een betere diagnose; Hoe kan het dat onze jongeren steeds meer zorg nodig hebben? 
  • Een effectiever medicijn; de oplossingen voor het tekort die nu door het college worden voorgesteld leiden waarschijnlijk tot nog langere wachtlijsten voor onze jongeren; dat is geen goede oplossing vindt de Haarlemmermeerse VVD. 
  • We moeten keuzes durven maken; terug naar de basis. We hebben met ons "Haarlemmermeers model" heel veel extra voorzieningen opgetuigd die niet effectief blijken te zijn om zware zorg te voorkomen. Afscheid nemen van voorzieningen die niet effectief blijken te zijn, is daarom nodig.